20 augustus 2021
Originele taal van het artikel: Deutsch Informatie Automatische vertaling. Supersnel en bijna perfect.

Frisse wind uit het groenteveld: Aan de Lansersee kun je niet alleen zwemmen, je kunt er ook goed eten. Sinds enige tijd serveren zij groenten en kruiden van eigen akkers. Een goede reden om Daniel Rhomberg, het brein achter het farm-to-table concept, een bezoek te brengen

LANSERSEE BAD IDYLLE

De Lansersee is een schilderachtig zwemmeer in het middelgebergte ten zuiden van Innsbruck aan de voet van de Patscherkofel. Een zwemmeer, echter, dat veel meer belooft dan alleen afkoelen. In 2016 nam Daniel Rhomberg hier de teugels in handen (we berichtten er hier op de blog over), restaureerde zorgvuldig het oude en ontwierp iets nieuws.

Ook het gastronomisch aanbod werd vernieuwd. Er zijn nu twee restaurants aan de oever van het meer: de kiosk voor snelle maaltijden voor badgasten (alles van chips tot broodjes hummus tot falafel, en natuurlijk ook ijs en drankjes). En de op Japan geïnspireerde, internationale keuken van de Koi Bar in het hoofdgebouw.

CHIQUE LOCATIE AAN DE OEVER VAN HET MEER

Het hoofdgebouw dateert van 1963 en is herhaaldelijk aangepast aan de huidige behoeften van de tijd. Tegenwoordig doet de bovenverdieping dienst als zaal voor conferenties, bruiloften en evenementen. De glazen wanden bieden uitzicht op het meer, en de sofa's en kunstwerken zorgen voor een geweldige sfeer. Naast de sanitaire voorzieningen bevindt zich in de kelder het restaurant en het bijbehorende terras met het beste uitzicht.

NIEUW CONCEPT: EIGEN FRUIT, GROENTEN & KRUIDEN

Zoals zo vaak in de afgelopen jaren is ook dit concept het gevolg van een lockdown-idee. Het eigendom van de familie aan het meer omvat een groot stuk land eromheen, dat vroeger werd verpacht als landbouwgrond. De laatste decennia werd er echter niets meer verbouwd en werd de aandacht uitsluitend gericht op het onderhoud van de groene ruimten. Tot het voorjaar van 2020, toen Daniel zijn ideeën voor een kleine boerderij voor zijn eigen gastronomie in de praktijk begon te brengen.

Er werden drie velden beplant en uit de eerste pogingen werden lessen getrokken. Niet alles verliep altijd vlekkeloos: in het eerste jaar waren 400 slabladeren tegelijk rijp. Gelukkig was de oplossing heel dichtbij: een klein boerenpoortje verkopen bij de ingang van het gebied en het probleem was opgelost. Dit jaar is ervoor gezorgd dat de rassen in de tijd worden gespreid. De "weervariabele" blijft: Als het veel regent, lopen de groenten net uit, maar de badgasten geven de voorkeur aan de zon... Na goede regendagen belanden veel groenten in de keuken, maar de vraag neemt toe als de zon schijnt. Dus als het op zelf koken aankomt, moet je flexibel blijven - en groenten bewaren. Daniel richt zich hier vooral op de fermentatie. Een eerste monster staat al op het menu: PakChoi Kimchi.

De teelt van de groenten is vanaf het begin professioneel aangepakt: er zijn bodemanalyses uitgevoerd en er is overleg gepleegd met de boeren in de omgeving, die ook leveranciers van andere producten zijn. Bijvoorbeeld, de eieren komen van de Noringerhof in Lans, de zuivelproducten van Seeber Boerderij. Daniel, die eigenlijk architectuur studeerde in Wenen, volgt momenteel een opleiding tot geschoold landarbeider bij het LFI. Hij praat met stralende ogen over zijn opleiding, want collega's en docenten vormen hier een goed netwerk en de onderlinge hulp is motiverend.

Zo kwam hij bijvoorbeeld in het bezit van oud Tirools zaaigoed, zoals de Tiroolse gierst of oude Tiroolse vroege aardappelen. Sommige kan hij meteen gebruiken, andere bewaart hij. Gefermenteerde gerechten gaan goed samen met het Aziatische tintje van de Koi Bar. Overigens ontwikkelen vader en zoon de recepten samen - met veel inspiratie uit andere landen. De garnalencurry, bijvoorbeeld, is een oud familierecept van Daniels grootmoeder, die uit Goa in India komt. U kunt het echter niet in de Koi Bar proeven, maar in de Tiffin Club: een ander culinair concept dat zich richt op geleverde Aziatische specialiteiten. Als u meer wilt weten, klik dan door naar de website.

KOI BAR: RAMEN & CO AAN DE OEVER VAN HET MEER

Het zwaartepunt van Koi Bar ligt zonder twijfel bij de Japanse ramen soepen, die worden geserveerd met zelfgemaakte ramen noedels. In de zomer zijn er ook citroenmazemen - Japans (koude) antwoord op spaghetti. De andere gerechten op de kaart bieden een reis rond de wereld: pulpo met lente-ui op radijs, tijgergarnalen met ponzu boter, zalm teriyaki of Indiase dhal.

Over vis gesproken: de beruchte karpers uit de Lansersee staan niet op het menu. Als Daniel ernaar vraagt, zegt hij dat ze hen persoonlijk bij hun voornaam kennen. De inspiratie om de bar naar koi(een gekweekte, begeerde karpersoort) te noemen, kwam uit de artistieke hoek en van een foto - die nu het plafond van het interieur siert.

Het beste is om zelf te proeven! Als u de volle smaak van de velden op uw bord wilt, bestel dan bijvoorbeeld de salade Seehof, want afgezien van de olie komt alles uit de streek. Van boer tot keuken, zonder poespas.

Koi Bar openingstijden: Nieuw!

  • Woensdag tot zondag 11:00-18:30
  • Vrijdag en zaterdag voor diner tot 22:00, keuken tot 21:00

VAN BOERDERIJ TOT TAFEL: DUURZAME RESTAURANTS ROND INNSBRUCK

Ook al is het trefwoord "van boerderij tot tafel " nog niet overal in Tirol bekend: het gebruik van seizoensproducten is voor veel restauranthouders een vast punt op de menukaart. De Weiberleit in Ranggen konden bijvoorbeeld Gault Millau aan het begin van het jaar met hun keuken ervan overtuigen hun een toque toe te kennen. Hier zijn de meeste producten afkomstig van lokale boeren, terwijl de (wilde) kruiden uit hun eigen tuin komen. De Wilderin in het hart van de oude binnenstad van Innsbruck moet hier natuurlijk ook worden vermeld - hier wordt de herkomst van elk afzonderlijk product zeer serieus genomen en als je vlees eet weet je dus zelfs de naam van het dier. Sommige producten zijn ook verkrijgbaar om mee te nemen in een potje (Thesi). Ook de Oniriq (nieuwe locatie!) staat bekend om zijn duurzame gebruik van regionale producten (twee toques). Ook de Voersnijder serveert lunch op de Franziskanerplatz (en nieuw: bij het MCI, binnenplaats van het voormalige postkantoor) in herbruikbare glazen met veel regionale producten. Last but not least, moeten we ook de Innsbrucker Veld Vereniging die zich bezighoudt met het "gebruik (en de recycling) van ongebruikte voorwerpen" en in het kader daarvan bijvoorbeeld ook soepen levert aan kantoren.

Soortgelijke artikelen