Echte liefde voor vlees

Tirolers geven steeds meer de voorkeur aan voedsel uit de omgeving. Veel plaatsen hebben hierop gereageerd door nieuwe boerderijwinkels te openen. Ellbögen heeft er nu ook zo een. En de inwoners van Ellbögen zijn er terecht erg trots op!

De winkel is als het ware het middelpunt van het nieuw ontworpen dorpsplein in de Sint-Pieterswijk. Het is de enige mogelijkheid voor plaatselijke bevoorrading in het dorp en is daarom ook een kleine ontmoetingsplaats. Maar zij zijn ook trots op het feit dat de Ladele uitsluitend door plaatselijke producenten wordt bevoorraad.

"Momenteel zijn we met z'n vijven," vertelt Herbert Miller, voorzitter van ARGE Ellbögner Bauernladen. Het is verbazingwekkend dat het assortiment zo breed kan zijn, denk ik bij mezelf en inspecteer rekken vol pasta, eieren, melk, thee, kruiden, aardappelen, spek, worsten, Kaminwurzen en een behoorlijke selectie vlees. Groenten zullen volgen - ze worden al verbouwd op de zonnige velden.

Als het op vlees aankomt, voegt Reinhard Ribis zich nog bij de lijst. Terwijl Herbert ongeveer 500 kippen houdt op zijn boerderij in Schallerhof, heeft Reinhard zich gespecialiseerd in het fokken van varkens en runderen. Geen van beiden heeft hun producten eerder op grote schaal verkocht. De nieuwe verkoopkans bij Ladele komt hen goed van pas. En ook de klant profiteert: "Neem vlees van Reinhard en noedels van mij en de lunch is klaar," lacht Herbert.

We rijden naar Reinhards Walzerhof. Het ligt ver boven het dorpscentrum. Dit is ook het startpunt voor de wandeling of fietstocht naar de Arztaler Alm of de wandeling naar de aloude Hinterlocher Mühle.

Reinhards vrouw Magdalena is brood aan het bakken. "Wat zou een boerderijwinkel zijn zonder brood?" vraagt ze eerlijk en met vaardige hand vormt ze het deeg tot harten. Op dinsdag en vrijdag zijn de broden vers uit de oven verkrijgbaar in de Ladele.

Zoon Kilian speelt voor de boerderij. Als wij volwassenen naar het vee willen kijken, gaat de 11-jarige met ons mee. Geen twijfel mogelijk: hij kent de weg in een schuur! Reinhard mest momenteel acht varkens, en is van plan er in de toekomst nog meer te houden. Niet ver hier vandaan zijn een stuk of 20 runderen van oude rassen. In tegenstelling tot Herbert, doet Reinhard aan landbouw als bijverdienste. Zijn hoofdberoep is slager - wat veel verklaart.

Om de paar weken gaat de 49-jarige naar zijn werk. Hij verwerkt zijn eigen vlees, dat van boeren uit de omgeving en koopt soms vlees in uit andere delen van Tirol. "Het spek rijpt vijf maanden in de gerookte keuken tot het perfect is," legt Reinhard uit. Over het kruidenmengsel praat hij liever niet: "Dat is geheim. Ik heb beloofd niets te onthullen," lacht hij.

Daarna gaan we in detail in op het pekelen, de juiste temperatuur en andere trucs voor het succes van de bekende Tiroolse lekkernij. Na zoveel gepraat, gaan we eindelijk over tot de proeverij. Het oordeel is duidelijk: sensationeel! Natuurlijk nam ik meteen een stuk mee naar huis. Kaminwurzen en brood ook. En natuurlijk mocht de verplichte schnaps ook niet ontbreken 🙂

Foto's: Tamara Kainz, privé