Winterwandelroute Glacier View

Het is wat het is - een van de mooiste wandelroutes die ik ken: vooral in deze late winter, ongeacht leeftijd en vrijetijdsbesteding. Omdat er senioren, gezinnen met kinderen en kinderen, hardlopers, fietsers en hondenbezitters op het pad zijn.

Waarom is dat zo?

Igls en Patsch zijn al bekende dorpsjuweeltjes rond Innsbruck. En deze winterwandelroute Gletscherblick, waar we vandaag langs wandelen, is heel bijzonder.

Je merkt het pas in het midden van de wandeling: dit ongelooflijke panorama dat zich in alle richtingen opent en voortdurend het pad begeleidt. Zoals bijna altijd, hebben we een bal in onze bagage. Mijn dochter gaat zelden de deur uit zonder een bal. Dus we zijn allemaal druk bezig met honkbal voor het eerste deel van de wandeling. Dat is goed.

De velden naast de stoep zijn ook een uitstapje of twee waard.

Wat wil je nog meer. De zon schijnt, we zijn vrij van dienst en iedereen is in een goede bui. De steeds aangename helling op en neer laat ons comfortabel wandelen. Het bal is voorlopig niet meer interessant voor mijn dochter. Nu staat in het midden lopen hoog op de agenda. Even later wil ze liever door haar vader gedragen worden. Zo gaat dat met familie wandelingen. Gestage maar langzame vooruitgang. Maar met dit weer en dit panorama, is alles leuk.

Bijna aan het einde van de lange-afstandskruising nestelt zich een kleine, fijne speeltuin in het landschap. Hier kunnen jong en oud zich uitleven. Nu mijn dochter haar middagdutje in de auto doet, genieten Michaela en Birgit al schommelend van het moment. Reeds als kinderen wisselden zij hun ervaringen uit, zij aan zij zwaaiend. Of zij er toen ook afgesprongen zijn is niet bekend. Net boven de speelplaats is een voetbalveld met twee grote doelen. Je zou daar een wedstrijdje kunnen spelen of gewoon op penalty's jagen. Tegen de lente, slaan we hier toe met een grotere bal en een paar vrienden.

Nu is het ten laatste duidelijk waarom de wandelroute Gletscherblick heet. Omdat de Stubaier gletsjer binnen handbereik is. Maar ook het uitzicht in het Wipptal op de Wolfendorn achter de Patschse parochiekerk St. Donatus doet niet alleen het hart van de landschapsschilder sneller kloppen.

Het wandelpad heeft een aangename helling naar boven en naar beneden. Het royaal aangelegde pad laat de kinderwagen perfect rollen en bij voldoende sneeuw kan de slee ook fijn getrokken worden. De officiële route begint bij het toeristenbureau in Igls en leidt naar Patsch op het bovenste deel van de wandeling. Vandaag hebben we het paard achter de wagen gespannen en zijn we op de onderste route begonnen: dat wil zeggen de Fernkreuzweg in de richting van Patsch tot na het sportterrein en dan in de bocht op de bovenste route terug naar Igls - gewoon omdat dat in deze tijd van het jaar de zonnigste optie is.

• Wandeltijd: 2u zonder kinderen, met kinderen tot 3u
• Lengte van de route: 6 km
• Hoogtemeters: net geen 100 hm, dus echt een prima wandeling
• Startpunt: Toeristische informatie Igls of op de grote parkeerplaats
• Aankomst: Auto of met IVB lijn J, halte Igls Dorfzentrum (dorpscentrum)
• Waardering: bijzonder waardevol