De lange afstand Innsbruck Trek: 6 dagen door de Tiroolse bergen

Als ik de kans krijg om de bergen in te trekken, zeg ik nooit nee. Toen ik dus hoorde dat het toeristenbureau van Innsbruck de Innsbruck Trek organiseerde, heb ik het recht van spreken en wilde ik alles van dichtbij meemaken.

Lang verhaal kort, of 'kurz-gesagt', de Innsbruck Trek is een lange afstandswandelroute helemaal vanuit de stad Innsbruck, eromheen, en weer terug. Je kunt je accommodatie onderweg kiezen naargelang je behoeften, een gecertificeerde berggids meenemen (of zelf gidsen als je dat liever doet), en zelfs elke dag kiezen tussen twee routes van verschillende moeilijkheidsgraad. Hier is alles wat u erover moet weten!

Voordat we vertrekken, is het heel belangrijk dat we goed voorbereid zijn en dat we alles hebben wat we nodig hebben voor een dag (of twee) in de bergen. Het absoluut noodzakelijke en dan nog wat extra voorzorgsmaatregelen. Niets is beter dan dat trieste gevoel dat je op 1500m een paar natte sokken hebt en er een vers paar in je hotella ligt. We hebben een keurige stop-motion video gemaakt met de inhoud van onze rugzakken (exclusief de video gear), maar een zeer gedetailleerde paklijst vind je hier.

Vanwege de extreem hoge temperatuur en de aanzienlijke tijd die nodig was om te filmen, besloten we onze wandeling te beginnen vanaf Hungerburg. Gelukkig waren de omstandigheden de hele week zeer ideaal: helder en zonnig weer. Na een snelle rit met de Hungerburgbahnstapten we bovenaan af en baanden ons een weg door de woonwijk Hötting, het bos in en de onverharde weg die leidt naar de Umbrüggler Alm. Dat is een lange en ietwat steile weg, dus laat je niet misleiden door de relatief makkelijke start.

Na een snelle stop voor koude drankjes in Umbrüggler Alm, gingen we verder naar Höttinger Bild, een zeer populaire bedevaartsplaats (Maria in het Bos kapel). Vanaf daar wordt de onverharde weg een zeer schilderachtige en comfortabele wandelroute door het dichte bosgebied van de onderste Nordkette, helemaal tot aan Krannebitten en het Kerschbuchhof.

Na de nacht doorgebracht te hebben en een licht ontbijt in Hotel & Landhaus Bergland in Obsteiggingen we op weg naar onze volgende bestemming het Lehnberghaus en het uitzichtpunt Lacke; waar we het hele Mieming Plateau konden zien. Na een paar minuten door de bebouwde kom, belanden we aan de rand van een prachtig mosbos, de onverharde weg volgend langs de beek (Sturlbach). Spoedig daarna bereiken we ons eerste doel, restaurant Arzkasten maar er is geen tijd te verliezen. We nemen een paar slokken water en gaan verder.

De onverharde weg wordt een pad dat relatief smaller en steiler is. Het gaat nu allemaal om uithoudingsvermogen en onder de warme zomerzon kan dat een erg zweterige uitdaging worden. We zijn zelfs drie keer gestopt om water te halen - onderschat de zomerzon nooit, zeker niet in de Alpen. Voor je het weet, zijn we in Lehnberghaus, waar we snel een koude Radler pakken en dan verder gaan. De steilte is nog steeds hetzelfde, maar het doel aan het eind van de wandeling - het panorama platform Lacke - is zeer de moeite waard. We hebben boven wat tijd doorgebracht, van het uitzicht genoten en wat gekletst, tot we besloten het gesprek voort te zetten bij de Lehnberghaus met nog een Radler. Toen was het tijd om te stoppen voor vandaag en terug te gaan naar onze accommodatie, om te ontspannen, onszelf te verzamelen en ons voor te bereiden op morgen.

We staan op het punt te beginnen aan wat ik beschouw als een van de langste wandeltochten die ik ooit heb gemaakt, in termen van afstand, omdat tijd op dit punt niet relevant is (we hebben er genoeg!). Nadat de bus ons had afgezet bij het Sattele busstation, begonnen we te lopen naar ons eerste doel, de Feldringalm. Of tenminste, dat dacht ik. Zorg er altijd voor dat je je kaarten en de borden controleert mensen! Jammer genoeg had ik beter moeten weten, want ik ben hier al een dozijn keer geweest. Ik denk dat de opwinding en de hitte het beste van me kregen.

We liepen over de onverharde bergweg door het naaldbos en zodra we de Feldringalm bereikten, beseften we dat we de eerste klanten van de dag waren, dus bestelden we een koffie. Vervolgens een kort en steil stuk van de route dat je naar de groenste weiden (Feldringer Böden) brengt die je ooit hebt gezien en Marlstein, waar je van de ene kant van de horizon naar de andere de hele Kühtai bergketen kunt zien. Epische uitzichten.

Vanaf daar liepen we verder langs de Kaiser-Franz-Josef-Weg, helemaal tot in het Längental en de hut Dortmunder Hütte; Prost! Ik had echt behoefte om mijn benen in koud water te dompelen na die 10km wandeling.

Het startpunt van vandaag is de Mariahilfkapelle in Alt-Peida. We maken onze weg terug naar Innsbruck, ongeveer 10 km (of meer) per keer, maar dit is de langste wandeling van allemaal. Het is 13km door een verscheidenheid van gebieden en terrein, overwegend door bergdorpjes en langs kreken en beekjes, door en op de zijkant van het dal.

We beginnen te lopen op een idyllisch boswandelpad langs de Zirmbach beek, tot we bij het lieflijke 600 inwoners tellende dorpje Gries. Voor u ligt nog 2,5 uur Tiroolse magie, met bloemen versierde oude boerenhuizen, charmante plekjes en nog veel meer van dat lekkers. Zorg ervoor dat u genoeg ruimte op uw geheugenkaarten hebt, als u van kiekjes maken houdt!

Het einddoel van deze wandeling is de St. Quirin kerkwaar de bergketens van de Karwendel, Nordkette en Patscherkofel een fantastisch panorama vormen. Ik was zo overweldigd door het landschap, dat ik het bijna vergat te filmen! De laatste etappe van deze tocht gaat via een weidepad naar het dal Tiefental en verder naar Oberperfuss. Vier wandelingen naar beneden, nog twee te gaan! Laten we het doen!

We komen vandaag steeds dichter bij Innsbruck. De bus zet ons af bij de Adelshof bushalte en we beginnen licht stijgend aan een onverharde weg die we al snel achter ons laten om op een heel erg schilderachtig pad te springen dat door een kloof gaat die Götzner Graben heet. Eerlijk gezegd leek dat deel van de route me erg exotisch, waarschijnlijk door het grote aantal varens. Het had iets van een jungle-achtige sfeer. Je zult ook merken dat het pad vrij wortelachtig is en af en toe steil, dus let extra op de gladheid van het terrein en hoe je je stappen plaatst. Zelfs de meest ervaren wandelaars letten daar goed op.

Na een niet zo snelle stop in Götzener Almgingen we verder naar ons volgende doel, de Mutterer Alm. We besloten ter plekke om de trikes (ook wel bergkarretjes genoemd) te gebruiken voor onze afdaling naar de hoofdliften en van daaruit wat uit te rusten voor de laatste etappe van Innsbruck Trek.

Onze laatste dag en het laatste deel van de tour, een wandeling rond de berg van Patscherkofel en de beroemde Zirbenweg. Dit is een geweldige manier om de hele tour af te sluiten en zodra u Patscherkofel bereikt met de kabelbaan, geloof me, zult u weten waarom. Er zijn uitzichten en panorama's voor dagen! Zelfs als u niet zo van fotograferen houdt, zult u die laatste dag zeker nog wat kiekjes maken. De Nordkette naar het noorden, Kühtai in het zuidwesten, Italië in het uiterste zuiden en meer van het Inn-dal en Tirol in het oosten.

Waar je ook kijkt tijdens deze tour, er zijn bergketens en bergtoppen; Alpen, Alpen, Alpen. Ze noemen het niet voor niets Innsbruck niet voor niets het hart van de Alpen! Op een heldere dag en met een goede verrekijker kun je de Zugspitze en zelfs de eerste opkomende toppen van de Dolomieten tot in Zuid-Tirol zien liggen. Zoals ik al zei, deze laatste etappe van de Innsbruck Trek is meer een dag van bewondering, ontspannen, alles in je opnemen en nadenken. Gemakkelijke route, geen verrassingen, veel uitzichten.

Dit was een geweldige ervaring die ik zeker zou herhalen, hopelijk door de meer uitdagende routes te doen. Door de hevige sneeuwval waren sommige paden niet zo goed zichtbaar, dus een gokje wagen is niet echt het veiligste wat je kunt doen als je in de bergen bent. Over het geheel genomen was het een geweldige ervaring, de meeste van deze wandelpaden (of delen ervan) waren nieuw voor me, ook al woon ik al bijna een decennium in Innsbruck. De accommodatie was uitstekend en het vervoer altijd op tijd en efficiënt. Als je van de natuur houdt en van de bergen houdt en misschien je vakantie wil combineren met een beetje stadstoerisme, Innsbruck Trek is dit zeker iets wat je moet doen. Tot ziens in de bergen!